عشق من و تو مدام و نافرجام است دوریم و میان ما فقط یک گام است هر بار که خواهیم بهم دست دهیم از شدت شوق لرزه بر اندام است مارا گذری بسوی هم ممکن نیست هرگز هوسی مکن چنین کاین خام است هر بار که ما بسوی هم رو کردیم دیدیم که مشکلات ما گمنام است ازمن تو مرنج...

یک روز نه چندان دور برخیزم از این بستر بهبود شود حاصل این بد نشود بد تر امید به دل دارم وابسته به دلدارم هر چند که بیمارم بندم گره محکمتر این شوق و شکیبائی دارد غم زیبائی اشک است که حالم را همواره کند بهتر سوزد جگرم هر دم انگار فقط دردم تا اسم تو را بردم...

شک مکن چون ما هم احساسیم و همیاریم ما غم مخور تا من نسوزم دل به دل داریم ما میشمارم لحظه ها را ، خاطرت از من پُر است ما بهم پیوسته میمانیم تا وقتیکه بیداریم ما بین ما صحرا و کوه و جنگل و دریا و دشت سد و هر چیز دگر را هیچ انگاریم ما در دل هم با همیم و...

لکه لکه شُستم این دل از سپید و از سیاه تا که شد گلکون و خونین همچو قلبی بیگناه چند لحظه پاک ماند و ناگهان یک خاطره همزمان لک زد به چشم و بر دل و بر گیجگاه بار دیگر آب و صابون، لکه گیر و شستشو پاک دیگر این نگردد، چشم بر دارم ز راه با همین یک زخم میسازم...

آغوش من امشب همه دلتنگ تو باشد گوش دل من تا به سحر زنگ تو باشد بر گونه مرا یاد تو با اشک چوریزد خون دل و این باده که همرنگ تو باشد هر قدر دلم تنگ، بنوشم قدحی بیش هنگام سحر، دیر کنی ، منگ تو باشد افسوس نداری خبر از حالم واین باد هر سو که وزد دور ز آهنگ...

هوا خوش باده در جام ولی دل تنگ و بیمار ندارم یار در بر که باشم خود گنهکار مرا بودی عزیزی به روز قبل از امروز ولی از من گریزد چو طفلی از سگ هار مکندد گور خود کس بدست خویش چون من که من ترساندم اورا که باشم خود تبهکار چو هر خود کرده من نیز ندارم هیچ تدبیر...

چندی پیش با یه نفر لیون قرار گذاشتم .گفت فردا ساعت چارده ونیم بیا که گفتم باشه. بخودم گفتم چطوره من زود تر برم هم ناهار رو با خیال راحت اونجا میخورم هم سر وقت به قرارم میرسم. ساعت یازده و نیم رسیدم به لیون . قرارم میدون روسو بود همون جا یه گوشه پارک کردم...

یارم از من میگریزد همچو دزد از پاسبان دل به یغما برده و حاشا کند این نا توان گاه میخواهد مرا از عشق خود نالان کند گاه میسازد مرا با یک پیامی نا گهان هرچه دارم دادمش اما نشد کافی چرا زانکه اورا هست امیدی به انباری کلان منکه ناچیزم به امید چه باشم یار او...

گفتم آیا میشود با من بخوابد گفت خیر گفتم آیا میشود آید به خوابم گفت خیر گفتم آیا میشود با بوسه ای سازد مرا گفت آسان است اما در چنین احوال خیر گفتم آیا او ز من دل برد یا من عاشقم گفت در هرحال صبح عاشقان باشد بخیر گفتم اکنون شب شده دارم نیازی بر لبش گفت...

ای دل شتابان میروی سوی فنای خویشتن آرام باش ای بی نوا رو سوی جای خویشتن دلباختن بر یک جوان دارد مصیبت ها نهان گردی پشیمان گر کنی اورا سزای خویشتن بگریز ایدل زین هوس نومید گردی چون سپس غم آیدت بسیار و بس از ما سوای خویشتن کن دل فراموش و برو اما ازین دنیا...