هر که در دام محبت شد اسیر عشق ناب آنکه افتاد از درون خویشتن در پیچ و تاب کی تواند لحطه ای آرام گیرد یا قرار طعم ها در زیر لب ، بر روی آن بوی شراب لطف حق گویا مدام است و ندارد وقفه ای میتوان امید بر تقدیر باشداین تمنا را جواب ؟ در خیال وفکر نزدیک است دوری...

یک جواهر چون گلی بر سینه داشت کوپه ی ما گرم بود راه آهن قدمتی دیرینه داشت لرزش آهن بر آهن نرم بود در نگاهش درد و غم آئینه داشت مانع من شرم بود دل به لرزیدن تب پیشینه داشت از قضا دلگرم بود گفت : لطفا ..پنجره گرم است اینجا چون فنر برخاستم فورا ز جا بازکردم...

اگر گردد میسر کله پاچه نمیگردم دگر من دستپاچه بنوشم در جوارش کشمش ناب سیاستهای معلولان به ما چه تمام دلخوری چشم وبناگوش لب ذوقی اقامتگاه ماچه الخ.

ترسم نرسی بر لب دلدار فرومی وقتی که نپرسم که چه باشی و کدومی دادی نگرفتی دل خود مفت و مسلم این ویژگیه توست که در بند عمومی گفتم که بیا دل بده و قلوه حرس کن رفتی که بنازی به کرامات علومی من منتظرم یک شب ویک عمر تمنا تو سرور من باش و مَنَت جمله غلومی شاید...

ما مِی زده از روز الستیم ،چه سازیم ؟ بر همت ساقی و مِی ی ناب بنازیم این لطف خداداد که شد شامل عشاق ترمیم مذاب است که در سوز و گدازیم گه غرق بچشمیم و گهی خفته در آغوش معشوق چه تدبیر کند آن بنوازیم دلباختگان را نه عتاب است و نه تهدید ما را هدفی نیست مگر...

مادر چه بگویم که مرا جامه به تن نیست این بوی خوش از نافه ی آهوی ختن نیست یک لحظه امید است که چون شعله لرزان در معرض بادیست که در باغ و چمن نیست تشویش عقاید همه تحلیل به تفسیر نشانده گفتار شهیر و هنر نقشه و پندار حسن نیست یک خشت گذارند و دو صد خانه بسوزند...

دلم میخواد یه بار دیگه باهم بریم به میخونه قصه رو از سر بگیریم دل دیگه تنها نَمونه خاک بریزیم رو رفته ها گذشته ها را ول کنیم همچی با هم قاطی بشیم هیچکی جدامون نتونه هرچی بیاد ،باهم باشیم انگاری بهتر نمیشه باهم باشیم خدا بخواد فردا رو بهتر میدونه بیرون...

مهربانی چون سر آمد عاشقی تبعید شد در فروم ما سیاست عامل تردید شد دل به تحلیل رفیقان چون سپردیم از خطا مرگ دلهای پریشان در کما تائید شد دشمنان خانگی کرم است در سیبی نهان جنگ با صلح و صفا بار دگر تمدید شد جبهه ی شر خیر را تزویربا تسخیر کرد روسیاهی بر ذغال...

میخوام از اینجا برم ، اگر میشه همین حالا نمیشه ! اما میتونم بزنم دستی بالا آخه من صبر و قرارم دیگه لبریز شده اگه نومید نشدی خبر بده ، با من بیا مگه کوری نمیبینی دارم از حال میرم از ما گفتن دیگه تصمیم نهائی با شما اینهمه نرده و چاله ،نمیشه والله محاله...

اول ماه و دلم تنگ و تو در بیخبری چکنم جز تو ندارم نگران از خبری همه گویند که صلح است صفا در اخبار خبری نیست مرا جز که تو حالم ببری رفته بودی که ببوسی لب غیر از من و جام بخدا جز لب من خیر ز هر لب نبری من دلم خانه ی تو غبغب تو لانه ی من بر حذر باش که دل...