یک نظر بر من فکندی جسم و جانم سوختی یک دو جمله زیر لب گفتی زبان دوختی مهزبانی از سر آمد شادمانی رسم شد تا تو ای مهروی رعنا بزم ما افروختی && در بهاران یاد یاران نیست هشیاری چو مست. میگساران را زغمها نیست غمخواری چو مست. در فروم ما ! ز اخلاق و سیاست دم...

به نام ایزد یکتا سپاس بیکران دارم ز واتوس گرانقدر عزیز و مهربان دارم توقعها ز حاجی و شهاب و دوستان دارم فروم امروز روشن شد . بسوزم تا توان دارم

مطربا چنگ بیآور ساقیا باده بریز آمد آن یار کزو طاقت ما شد لبریز بعد نهصد نود و نه عدد روند آمد این هزارم نفر است . ولکام پلیز زان سبوئی که ذخیره است برای شب عید جام ما پر کن و ول کن پرهیز مکتب عشق و سیاست بود این محفل ما ازهمین کود سیاست شده ایم حاصلخیز...

من چه دانم قیمت قند و گلاب جای خون دارم به رگهایم شراب چشم بندم یار بینم در بغل از حقیقت شد نصیب من سراب در خیالش نیست بی مهری و تزویر و جفا زین سبب دارم ز سیّاس اجتناب عاشقان هم کیش و همدین منند معبد ما میکده، ما را سبو ام الکتاب خرمن دنیا و دین ارزانی...

مستم ز همان ساعت اول از روز ازل تا دم تحویل زان باده ی نابی که ترا نام و نشان است بر من شده تحمیل این عشق که بر من تو فکندی و نهادی با آن همه تعجیل باید که به مقصد برسد تیر کشیده چون سایه به قندیل (؟) دانم که به آغوش من آئی شب وصلی خواب از من و باشد ز...

منم مثل تو واتوس جان اسیرم اسیر دلبری دور از ضمیرم سبوها بشکنم هی جام در جام که میترسم به ناکامی بمیرم شراب ناب مینوشم به یادش به سر شور جوانی گر چه پیرم دعای مستجاب من کجا بود؟ قضا اینسان نوشت و می پذیرم شود امسال طی چون سال دیگر چه روزی من در آغوشش...

یادم آمد اون شبی نیمه شبی نزدیک روز گفته بودی باید از من بگذری یا زخم و سوز من به هجر تو بسازم .عاشقم دیوانه ام بعد من ، با عشق من ، با او بسوز

در فکر تو بودم که نسیمی به فضا شد . ای وای ! چه ها شد . این عطر بهاری خبر از بوی تو میداد امراض شفا شد. گفتم به خیالت که بیا تا نفسی هست از هم یهو . وا شد گفتم بنشین . بهر خدا یک دو سه جامی . پر مهر و وفا شد جام تو بدست من و افکار من از تو هنگام صفا شد....

آید نظرم جلوه ی تو ، عشوه ی ساقی برمن گذرد جام چنین، عمر تو باقی در عمق فضائی که به چشم تو اسیر است خواهم که شوم غرق به آهنگ عراقی یک روز به کوی تو رسم همچو نسیمی شب آتش دل را دهمت شمع و چراغی از بوسه فزون بهر من آماده نگهدار جان باختن من نبود جز تو سراغی...

تا در میکده باز است غمی نیست مرا جاودانم به ولای تو و این باده ی ناب با خیال تو عزیزم عدمی نیست مرا تو فراموش کنی عاشق خود را ؟ هرگز در دلت خانه گزیدم نظری کن ای یار تاتو هستی نفسی نیست مرا شتم این دل چه کنی ؟ عاشق توست نظری کن به دلت خواهی دید جز تو...